Thursday 1 February 2018



ഏട്ടാ.... അന്നൊരു പാട് സന്തോഷത്തോടെയാ ഞാനേട്ടനെ വിളിച്ചത്..
ഉം എന്തേ...."
ഞാൻ വീണ്ടും ഗർഭിണിയായി... നമുക്കൊരുവാവ കൂടി. എന്ത് രസായിരിക്കും അല്ലേ  ഏട്ടാ...

ആഹാ.. കൊള്ളാലോ.. അതും ഈ സമയത്ത്.... നല്ല സാമ്പത്തിക ഭദ്രത ആയതിനാൽ ഒരു കുഴപ്പവുമില്ല... നിനക്ക് പെറ്റ് കൂട്ടിയാ മതി ലോ... എന്റെ ശമ്പളം മാത്രം കൊണ്ട് ഇവിടെ എന്ത് ചെയ്യാനാ... ഏട്ടന്റെ ശബ്ദം കനത്തിരുന്നു...

ഏട്ടാ ഞാനാണോ കുറ്റക്കാരി...
ശ്രദ്ധിക്കാറില്ലേ ഞാൻ.. പറഞ്ഞതല്ലേ ഒരു പാട് വട്ടം..... സാരമില്ലെന്ന് പറഞ്ഞത് ഏട്ടനല്ലേ.....എന്നിട്ടും....

നീയൊക്കെ ചാകുവാനല്ലത്.. ഒന്നു മാലോചിക്കാതെ ഇഷ്ടം പോലെ
ചുമ്മാ പാഴ്ചിലവ് ഉണ്ടാക്കി വച്ചോളും..... നാശം....

എന്ത് പറയണമെന്നറിയാതെ സ്തബ്ധയായി നിന്ന എന്റെ കണ്ണിൽ നിന്നും  കണ്ണുനീരൊഴുകി....
ആ നിമിഷം മരിക്കണേ എന്ന് പ്രാർത്ഥിച്ചു..
പക്ഷേ ഒന്നു മറിയാത്ത മോളെയും മുളപൊട്ടിയ കുഞ്ഞിനെയും ഓർത്തപ്പോൾ പ്രാർത്ഥന പൂർത്തീകരിക്കാനായില്ല....

കഴിഞ്ഞ പ്രസവം ഞാനല്ലേ നോക്കിയേ.. ഇത് നിന്റെ വീട്ടുകാർ നോക്കട്ടെ... ഒരു ചെക്കപ്പിന് പോലും അവര്ടെ കയ്യിൽ നിന്നും  പൈസ വാങ്ങിട്ടില്ല... അതോണ്ട് എനിക്ക് ടെൻഷനില്ല..

ഉം... ശരിയാണ്.. പത്ത് പൈസ വാങ്ങിട്ടില്ല. അതോണ്ട് തന്നെ പറയാനൊന്നുമില്ല..
മെല്ലെ ഒന്ന് മൂളി ഞാനകത്തേക്ക് പോയി.. ഏട്ടൻ കേട്ടോന്നറിയില്ല..

ഇതിൽ തെറ്റുകാർ ആരാണ്....
എല്ലാം നോക്കിയതുമാണ്.. പക്ഷേ സമയം ഇതാകും ആരെയും പഴിക്കാനില്ല.... ദൈവം തന്ന സമ്മാനമാണെന്ന് കരുതി മുന്നോട്ട് പോവുക.... പൈസയൊക്കെ ഉണ്ടാകും.. കുഞ്ഞിനും നിനക്കും ഒന്നും വരല്ലേന്നാ എന്റെ പ്രാർത്ഥന... അമ്മയുടെ ഈ വാക്കുകൾ തെല്ലൊരാശ്വാസമായിരുന്നു.....

ഏട്ടൻ പറഞ്ഞതത്രെയും ശരിയാണ്... തനിയെ ഒന്നും കൂട്ടിയാകൂടുന്നില്ല.. ഞാനും കൂടി ജോലിക്കു പോകാന്ന് വിചാരിച്ചിരിക്കുമ്പോഴല്ലേ ഈ സംഭവം... ഗർഭിണികളെ ഒരു സ്ഥാപനത്തിൽ എടുക്കുകയുമില്ല....

ചെക്കപ്പിന് കൂടെ വന്നത് അമ്മയാണ്... ഭർത്താവെവിടെ എന്ന ഡോക്ടറുടെ ചോദ്യത്തിന് ലീവില്ലെന്ന് അമ്മ മറുപടി നൽകി...

മരുന്നെല്ലാം കൃത്യമായി എന്റെ അച്ഛൻ വാങ്ങിത്തന്നു... ഇടക്ക് വീട്ടിലും ഇവിടെയുമായി നിന്നു... മോളുടെ കാര്യങ്ങൾ കൂടി നോക്കി ശരീരം കുറച്ച് ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു..  ഏട്ടന്റെ ഒരു സഹായവുമുണ്ടായിരുന്നില്ല... ക്ഷീണമുണ്ടോ എന്നൊരു ചോദ്യം പോലും ഉണ്ടായില്ല...
എന്തെങ്കിലും കഴിക്കാൻ കൊതിയുണ്ടെങ്കിൽ തന്നെയും പൈസയുടെ കാര്യമോർത്ത് മടിച്ചു.... അറിഞ്ഞ് ഒന്നും വാങ്ങിത്തന്നതുമില്ല.

ഏഴാം മാസത്തോടടുത്തെത്തുമ്പോൾ തന്നെ ശരീരം ക്ഷീണിച്ചിരുന്നു...
നന്നായി ഭക്ഷണം കഴിക്കണമെന്ന ഡോക്ടറുടെ താക്കീതിനാൽ കഴിക്കാനത്രെയും അമ്മ നിർബന്ധിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.... സ്വന്തം കൈകളാലുണ്ടാക്കിയ പലഹാരങ്ങൾ നിറയെ കൊണ്ടു തന്നു. പക്ഷേ ഏട്ടന്റെ സ്നേഹത്തോടെയുള്ള ഒരു നോട്ടം പോലും കിട്ടാത്തതിനാലാകാം ഒന്നും കഴിക്കാൻ തോന്നിയില്ല.... മനസ്സുരുകി കൊണ്ടിരുന്നു..

പ്രസവവേദന തുടങ്ങിയപ്പോഴാണ് ആശുപത്രിയിലെത്തിയത്..... മാസം തികഞ്ഞിരുന്നു... പ്രസവമാകണേ എന്നു മനമുരുകി പ്രാർത്ഥിച്ചു..
ലേബർ റൂമിലേക്ക് കയറാൻ നേരം ഞാനേട്ടനെ നോക്കി...... ആ കണ്ണുകൾ നിറഞ്ഞിരുന്നു... വേഗം വന്നെന്റെ കൈകളിൽ പിടിച്ചു..... അതു വരെ മൂടിവച്ചിരുന്ന സ്നേഹം മോളേ എന്ന വിളിയിൽ പുറത്ത് വന്നു..
കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ച് ഞാൻ യാത്രയായി.

പിന്നെ എല്ലാം പെട്ടെന്നായിരുന്നു:..........
സ്നേഹക്കിത്തിരി കോംപ്ലിക്കേറ്റഡ് ആണ്... ബോഡി വീക്കും .. എപ്പഴോ ഡോക്ടറിന്റെ ശബ്ദം എന്റെ കാതിൽ മുഴങ്ങി.... ഓപ്പറേഷൻ വേണം....
പക്ഷേ ഡോക്ടറുടെ ആ വാക്കുകൾ മുഴുമിപ്പിക്കാൻ സമ്മതിക്കാതെ ഒരലർച്ചയോടെ ഞാനും ആ പിഞ്ചു ജീവനും മരണത്തിനു കീഴടങ്ങി........ ഓവർ ബ്ലീഡിംഗ് ആയത്രെ..

സ്നേഹ ജീവൻ...
ഏട്ടനാ ഓടി വന്നത്..... ഒന്നുമറിയാതെ ജീവന്റെ
ജീവനറ്റ എന്നെയും മോനെയും കാണാൻ ....

മോനായിരുന്നു.. പുറത്തേക്കെടുക്കുമ്പോൾ ബ്ലീഡിംഗിൽ ശ്വാസം മുട്ടിയാത്രെ മോൻ.......

വിശ്വസിക്കാനാകാത്ത വിധം എന്റെ ആത്മാവ് ഏട്ടനെ നോക്കി...
ഒരലർച്ചയോടെ.... പാവം... ഞങ്ങളുടെ മേൽ വീണ് പൊട്ടിക്കരയുന്നുണ്ടായിരുന്നു...

എന്റെ ഭാഗത്തും തെറ്റുണ്ട്
ഏട്ടനെ ഞാനും മനസ്സിലാക്കിയില്ല... ആ മനസ്സും....
ആദ്യ പ്രസവത്തിന് താഴെ വക്കാതെ കൊണ്ടു നടന്ന ഏട്ടൻ എന്തിന് ഇപ്പൊ ഇങ്ങനെ പെരുമാറി എന്ന് ഞാനും ചിന്തിച്ചില്ല... ഏട്ടൻ മിണ്ടിയാലേ ഭക്ഷണവും മരുന്നും കഴിക്കു എന്ന് വാശി പിടിച്ചെങ്കിലും കുഞ്ഞിനെ ഓർത്ത് മരുന്ന് മുടക്കിയിട്ടില്ല... എന്നിട്ടും ദൈവം .... എന്തിനു ഞങ്ങളെ.... ഈശ്വരാ

ഒരു കാര്യം സത്യാ ഏട്ടൻ എന്നെയും മനസ്സിലാക്കിയില്ല...
എന്റെ മനസ്സും... എന്റെ സങ്കടവും ഒന്നും..

പരസ്പരം മനസ്സിലാക്കാത്തതിനാൽ നഷ്ടമായത് എല്ലാം മോൾക്കാണ്..
അവളുടെ അമ്മയെ...
കൂടെ കളിക്കാൻ കാത്തിരുന്ന വാവയെ....
ഒന്നുമറിയാതെ മിഴിച്ചു നിൽക്കുന്ന മോളേ കുറ്റബോധത്താൽ മാറോടണച്ചു കരയുന്ന ഏട്ടൻ.. ക്ഷമിക്ക ടീമോളേ ഏട്ടനോട് എന്നിടക്ക് പറയുന്ന പോലെ...

എന്നാലും

ഇതോടു കൂടി ഈ പാഴ്ചിലവ് ഇവിടെ അവസാനിക്കട്ടെ....... അല്ലേ.... ഏട്ടാ...

🔻🔺🔻🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻🔺🔻

 ഇഷ്ടമായെങ്കിൽ ഷെയർ ചെയ്യൂ... 

No comments:

Post a Comment

അതിജീവിച്ച കാലഘട്ടം

ഓരോരുത്തരോടും പറയാൻ കഴിയാത്തതിനാലും എന്നാൽ സമൂഹ മാധ്യമത്തിൽ പറയേണ്ട കാര്യം അല്ലാത്തത്തിനാലും എഴുതുന്നത്... (വളരെ ചുരുക്കം ആളുകൾക്കായി വാട്സാ...