അനുഭവകഥ..........
കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി കേരളത്തിന്റെ ഉത്തരമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചാരമായിരുന്നു
രണ്ടുദിവസത്തെ വയനാട് വാസത്തിനുശേഷം അത്യാവശ്യമായി തിരികെ നാട്ടിലെത്തേണ്ടതുകൊണ്ട് രാത്രി ഏതാണ്ട് എട്ടുമണിയോടെ ബത്തേരിയിൽനിന്ന് പുറപ്പെട്ടു
പതിനൊന്നുമണിയോടെ കോഴിക്കോട് KSRTC ബസ് ടെർമിനലിൽ എത്തി
ഏറെനേരം യാത്രചെയ്തതുമൂലം കാലിനൊരു പെരുപ്പ് കൂടാതെ തിരുവനന്തപുരം ബസിന് കുറച്ചു താമസമുണ്ട് താനും എന്നാൽപ്പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങി ഒന്ന് നടക്കാമെന്നുകരുതി പുറത്തേക്കിറങ്ങി പുതിയ ബസ്സ്റ്റാൻഡ് റോഡിലൂടെ നടന്നു..
കുറച്ചുനടന്നപ്പോൾ അതാ റോഡിൽ കുറച്ചു പെൺകുട്ടികൾ നിരന്നുനിൽക്കുന്നു
കുറച്ചുകൂടി നടന്ന് അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ആദ്യം നിന്ന യുവതി ചുരിദാറിൽ പിടിച്ചിട്ട് വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചു ഞാനോർത്തു ഇവിടെയൊക്കെ ചുരിദാർ വിൽക്കുന്നത് ഇട്ടിരിക്കുന്ന ചുരിദാർ കാണിച്ചുകൊണ്ടാണോയെന്ന് അവിടെ നിന്നിരുന്ന എല്ലാവരും ഇതുതന്നെ ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ സംഭവം പിടികിട്ടി...
നടത്തത്തിന് വേഗതകൂടി ഞാൻ പതിയെ ഫോണിലൊക്കെ തോണ്ടി
കുറച്ചങ്ങു ചെന്നപ്പോൾ അവിടൊരു പെൺകുട്ടി ഒറ്റയ്ക്ക് നിൽക്കുന്നു വേഗന്ന് ആൾപെരുമാറ്റം അറിഞ്ഞ ആ കുട്ടി മുഖമുയർത്തി ഒറ്റ ചോദ്യം "വേണോ " എന്നോട് ചോദിച്ച ആ മുഖം കണ്ടുഞാൻ ഞെട്ടി കാരണം ആ മുഖത്തിന്റെ ഉടമയെ എനിക്ക് മുൻപരിചയമുണ്ട് ജന്മംകൊണ്ടല്ലെങ്കിലും കർമംകൊണ്ട് സഹോദരിയായവളാണ്.
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്ന ആ മുഖത്തിന്റെ ഉടമ ഒരു തൊട്ടാവാടി പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒറ്റ മോളാണ് സ്കൂൾ തലം മുതൽ തരക്കേടില്ലാത്ത പഠന നിലവാരം പുലർത്തിയിരുന്നവളായിരുന്നു...
അപ്പനും അമ്മയും കടം വാങ്ങി പഠിപ്പിക്കുകയാണ് മകളെ..
ഒരു മിനിറ്റ് എന്റെ ചിന്തകൾ മന്ദീഭവിച്ചുപോയി പരിസരബോധം വന്നപ്പോൾ അവൾ കരയുന്നു ചേട്ടായീ സാഹചര്യങ്ങളാൽ പറ്റിപ്പോയി വീട്ടിൽ അറിയരുത് എന്നുപറഞ്ഞു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു എനിക്കൊരു വികാരവും തോന്നിയില്ല കാരണം എന്റെ തലക്കുള്ളിൽ ഒരു പെരുപ്പുമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...
കരച്ചിൽ കേട്ടിട്ടാവണം അപ്പുറത്തു നിന്നിരുന്ന പെണ്കുട്ടികളിലൊരാൾ എന്താടീ എന്ന് വിളിച്ചുചോദിക്കുന്നു..
അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു ചേട്ടായിപോയ്ക്കോ ഇനിയിവിടെ നിൽക്കണ്ട..
ഞാൻ വേഗം തിരിഞ്ഞുനടന്നു ആരുടേയും മുഖത്ത് നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല സ്റ്റാൻഡിൽ ചെന്നപ്പോ ബസ് വന്നിരുന്നു സൈഡ് സീറ്റ് നോക്കിയിരിക്കാറുള്ള ഞാൻ കിട്ടിയ സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു നാട്ടിലെത്തുന്നതുവരെ അതുമാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ
ആരോട് പറയാനാണ്...
ആ പാവം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ അവർ മകൾക്കുവേണ്ടി അവരാൾകഴിയുന്നതെല്ലാം ചെയ്യുന്നു സമൂഹത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ
അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ...
ആരോട് പറയാൻ ആര് കേൾക്കാൻ ????
Sebin Abraham
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=947039668766409&id=100003811537764
കഴിഞ്ഞ കുറച്ചു ദിവസങ്ങളായി കേരളത്തിന്റെ ഉത്തരമേഖലാ പ്രദേശങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചാരമായിരുന്നു
രണ്ടുദിവസത്തെ വയനാട് വാസത്തിനുശേഷം അത്യാവശ്യമായി തിരികെ നാട്ടിലെത്തേണ്ടതുകൊണ്ട് രാത്രി ഏതാണ്ട് എട്ടുമണിയോടെ ബത്തേരിയിൽനിന്ന് പുറപ്പെട്ടു
പതിനൊന്നുമണിയോടെ കോഴിക്കോട് KSRTC ബസ് ടെർമിനലിൽ എത്തി
ഏറെനേരം യാത്രചെയ്തതുമൂലം കാലിനൊരു പെരുപ്പ് കൂടാതെ തിരുവനന്തപുരം ബസിന് കുറച്ചു താമസമുണ്ട് താനും എന്നാൽപ്പിന്നെ പുറത്തിറങ്ങി ഒന്ന് നടക്കാമെന്നുകരുതി പുറത്തേക്കിറങ്ങി പുതിയ ബസ്സ്റ്റാൻഡ് റോഡിലൂടെ നടന്നു..
കുറച്ചുനടന്നപ്പോൾ അതാ റോഡിൽ കുറച്ചു പെൺകുട്ടികൾ നിരന്നുനിൽക്കുന്നു
കുറച്ചുകൂടി നടന്ന് അടുത്തെത്തിയപ്പോൾ ആദ്യം നിന്ന യുവതി ചുരിദാറിൽ പിടിച്ചിട്ട് വേണോ എന്ന് ചോദിച്ചു ഞാനോർത്തു ഇവിടെയൊക്കെ ചുരിദാർ വിൽക്കുന്നത് ഇട്ടിരിക്കുന്ന ചുരിദാർ കാണിച്ചുകൊണ്ടാണോയെന്ന് അവിടെ നിന്നിരുന്ന എല്ലാവരും ഇതുതന്നെ ആവർത്തിച്ചപ്പോൾ സംഭവം പിടികിട്ടി...
നടത്തത്തിന് വേഗതകൂടി ഞാൻ പതിയെ ഫോണിലൊക്കെ തോണ്ടി
കുറച്ചങ്ങു ചെന്നപ്പോൾ അവിടൊരു പെൺകുട്ടി ഒറ്റയ്ക്ക് നിൽക്കുന്നു വേഗന്ന് ആൾപെരുമാറ്റം അറിഞ്ഞ ആ കുട്ടി മുഖമുയർത്തി ഒറ്റ ചോദ്യം "വേണോ " എന്നോട് ചോദിച്ച ആ മുഖം കണ്ടുഞാൻ ഞെട്ടി കാരണം ആ മുഖത്തിന്റെ ഉടമയെ എനിക്ക് മുൻപരിചയമുണ്ട് ജന്മംകൊണ്ടല്ലെങ്കിലും കർമംകൊണ്ട് സഹോദരിയായവളാണ്.
ഞാനറിഞ്ഞിരുന്ന ആ മുഖത്തിന്റെ ഉടമ ഒരു തൊട്ടാവാടി പെൺകുട്ടിയായിരുന്നു അപ്പന്റെയും അമ്മയുടെയും ഒറ്റ മോളാണ് സ്കൂൾ തലം മുതൽ തരക്കേടില്ലാത്ത പഠന നിലവാരം പുലർത്തിയിരുന്നവളായിരുന്നു...
അപ്പനും അമ്മയും കടം വാങ്ങി പഠിപ്പിക്കുകയാണ് മകളെ..
ഒരു മിനിറ്റ് എന്റെ ചിന്തകൾ മന്ദീഭവിച്ചുപോയി പരിസരബോധം വന്നപ്പോൾ അവൾ കരയുന്നു ചേട്ടായീ സാഹചര്യങ്ങളാൽ പറ്റിപ്പോയി വീട്ടിൽ അറിയരുത് എന്നുപറഞ്ഞു പൊട്ടിക്കരഞ്ഞു എനിക്കൊരു വികാരവും തോന്നിയില്ല കാരണം എന്റെ തലക്കുള്ളിൽ ഒരു പെരുപ്പുമാത്രമേ ഉണ്ടായിരുന്നുള്ളൂ...
കരച്ചിൽ കേട്ടിട്ടാവണം അപ്പുറത്തു നിന്നിരുന്ന പെണ്കുട്ടികളിലൊരാൾ എന്താടീ എന്ന് വിളിച്ചുചോദിക്കുന്നു..
അവളെന്നോട് പറഞ്ഞു ചേട്ടായിപോയ്ക്കോ ഇനിയിവിടെ നിൽക്കണ്ട..
ഞാൻ വേഗം തിരിഞ്ഞുനടന്നു ആരുടേയും മുഖത്ത് നോക്കാൻ തോന്നിയില്ല സ്റ്റാൻഡിൽ ചെന്നപ്പോ ബസ് വന്നിരുന്നു സൈഡ് സീറ്റ് നോക്കിയിരിക്കാറുള്ള ഞാൻ കിട്ടിയ സീറ്റിൽ കയറിയിരുന്നു നാട്ടിലെത്തുന്നതുവരെ അതുമാത്രമായിരുന്നു മനസ്സിൽ
ആരോട് പറയാനാണ്...
ആ പാവം അച്ഛനെയും അമ്മയെയും കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ അവർ മകൾക്കുവേണ്ടി അവരാൾകഴിയുന്നതെല്ലാം ചെയ്യുന്നു സമൂഹത്തെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ
അവളെ കുറ്റപ്പെടുത്താൻ കഴിയുമോ...
ആരോട് പറയാൻ ആര് കേൾക്കാൻ ????
Sebin Abraham
https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=947039668766409&id=100003811537764
